Prolog

Czym jest prawdziwe cierpienie?

Tęsknotą za szczęściem.

Czym jest prawdziwe szczęście?

Umiejętnością życia, pomimo tęsknoty.

Czym jest prawdziwa tęsknota?

Wołaniem serca o nadzieję.

A czym jest prawdziwa nadzieja?

Wiarą, że nic nie dzieje się przypadkowo.

Proszę, odnajdź mnie zagubioną pośród wspomnień. Proszę, naucz mnie żyć na nowo. Pokaż mi czym jest szczęście, wywołaj uczucie ciepła. Nie chcę być samotna stojąc pośród ludzi. Proszę, odnajdź mnie w swoich ramionach. Nie chcę już dłużej być oniemiała na uczucia. Nie chcę tak dalej funkcjonować. Robię wszystko bez najmniejszego sensu. Obiecaj, że choć się jeszcze nie poznaliśmy - odnajdziesz mnie.

-Lorance.

To moja wina, że cierpiałeś. Że poznałeś zakazany owoc ... Że mrok zaczął spowijać twoje serce dzień po dniu, chwila po chwili, sekunda po sekundzie... Ja nie mogłam nic zrobić. Związana więzami, tylko patrzyłam. Patrzyłam jak wbijają w ciebie, te wszystkie ostrza. Ale kimże jestem, że nie potrafiłam chronić mojego anioła? Nikim. Wybacz mi.

- Maggie.

Witam Was na naszym pierwszym blogu : ) Prolog jest dość krótki, ale wydaje mi się, że jest w nim wszystko co powinno być. Zresztą to tylko wstęp : ) Rozdziały będą już długie i wydaje mi się, że ciekawe - opinia będzie należała do was :)

Prolog jest wiadomo - początkiem czegość nowego, a rzeczy nowe bywają niezwykłe. Mam nadzieję, że ten blog taki będzie :)

Ja równiez mam taką nadzieję, trzymajcie się ciepło, zapraszam do komentowania i dodawania do obserwowanych, a tym czasem się z wami żegnamy ♥

Edit.
Poniżej załączam ZWIASTUN tego oto opowiadania